ความงดงามของสายหมอกลอยระเรี่ยผิวน้ำในยามเช้า ทำให้ปางอุ๋งเป็นที่รู้จักของนักท่องเที่ยวอย่างรวดเร็ว แต่น้อยคนนักที่จะรู้ว่า ดินแดนที่งดงามราวกับเทพนิยายแห่งนี้ เป็นพื้นที่ที่แม่หลวงของเราพระราชทานให้กับชาวเขากลุ่มเล็ก ๆ บนดอยสูงแห่งเมืองสามหมอกนี้ เพื่อให้ "ชาวปางอุ๋งมีชีวิตอยู่อย่างสงบสุข ตามวิถีของตนเอง" ด้วยพระราชเสาวณีย์นี้ ปางอุ๋งจึงกลายเป็นหมู่บ้านในเทพนิยาย ที่มีแต่ความสงบสุข และงดงามดั่งแดนสวรรค์
ปลายปี '48 เป็นครั้งแรกที่ผมรับรู้ด้วยความไม่สบายใจว่าไกด์-สต๊าฟเรา ซึ่งนอกจากต้องทำหน้าที่ปกติในการเก็บขยะทุกชิ้นที่นำขึ้นไปบนปางอุ๋งกลับลงมาทิ้งข้างล่างแล้ว ยังต้องใช้เวลาว่างบางส่วนช่วยเก็บขยะที่นักท่องเที่ยวทิ้งอย่างไม่เลือกที่กลับลงมาด้วย จนมาถึงปีนี้ หลังทริปดอกบัวตอง ป้าแก้วมาบอกผมว่า "เห็นปางอุ๋งแล้วน้ำตาซึม" ทริปล่าสุดต้นเดือนธันวาคม หลังจากกลับจากทริปน้องปิ๊กกับน้องต๋อย ก็มาบอกผมด้วยคำพูดเดียวกัน ...... เกิดอะไรขึ้นกับ "พื้นที่พระราชทาน" แห่งนี้ ........
ดูรายละเอียดเพิ่มเติมได้ที่ http://www.pantip.com/cafe/blueplanet/topic/E6098657/E6098657.html
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น